PR

Մարդն իր զգայարանների միջոցով

ըլկալվող ինֆորմացիայի 70%-ն ստանում է

տեսողական զգայարանների միջոցով:

 

Կարծում եմ, որ վերը նշված խոսքից արդեն ակնհայտ է դառնում, թե բրենդի վիզուալ մարմնավորումը ինչ մեծ դեր ունի բրենդի կայացման և զարգացման կյանքում:

Բրենդը բավականին բարդ կառույց է` բաղկացած բազմաթիվ տարրերից և նրանցից որևէ մեկում ոչ օպտիմալ կամ թույլ որոշումը կարող է կոմպեսացվել մեկ այլ տարրում իրականացված ավելի որակյալ որոշմամբ: Բրենդները պատմության հետ կարող են խախտել մի շարք օրինաչափություններ` օգտվելով իրենց սպառողների բարձր կայունության մակարդակից և հանրաճանաչությունից: Դիզայներները և ստեղծագործները(creators) այսօր հատկապես մեծ ուշադրություն են դարձնում վիզուալ պատկերներին: Շատ հաճախ բրենդի վառ կյանքը կախված է լինում (մի կում թարմ հանքային ջրից^J) նրա` բրենդի, վիզուալ մարմնավորումից:

(more…)

Read More

Հեղինակ` Լենա Սուրմալյան

surm-lena@bk.ru

Աշխատանքը հիմնված է Դմիտրի Իվանովի  ՙՀասարակության վիրտուալիզացիա՚  աշխատության վրա: Աշխատանքում նախ կներկայացվի վիրտուալիզացիա հասկացության էությունը և դրա առաջացման հիմքերը /ինֆորմացիոն հասարակություն, հմակարգչային հեղափոխություն/, ապա հասարակության տրանսֆորմացիոն գործընթացների /մոդեռն, պոստմոդեռն ապա հասարակության վիրտուալացում/ և հասարակության վիրուալացման գործընթացում PR-ի դերի նկարագրությունը: (more…)

Read More

Արմինե Խանանյան
armine.khananyan@gmail.com

«Պատկերի լեզուն ոչ միայն ինչ–որ մեկի կողմից (օրինակ սուբյեկտի, ով համադրում է նշանները և ստեղծում հաղորդագրություն) փոխանցվող խոսքն է, այլև խոսքը, որը ինչ–որ մեկի կողմից ստացվում, ընդունվում է…»

Ռոլան Բարտը առաջարկում է պատկերի սեմիոտիկ վերլուծության լուսաբանման համար դիմել գովազդային պատկերի օրինակին, քանի որ, «եթե ցանկացած պատկեր իր մեջ կրում է այս կամ այն նշանները, ապա անտարակույս է, որ գովազդային պատկերի մեջ այդ նշանները տիրապետում են առանձնահատուկ լիակատարությամբ. դրանք կազմված են այնպես, որ հնարավոր լինի ընթեռնել»՝ հնարավորինս միանշանակ: 1964 թ. իրականացված Panzani ֆիրմայի ահա այս գովազդի վերլուծությունը դարձել է թերևս դասական:

(more…)

Read More

Արուս Հարությունյան

…որպեսզի կարողանաս հաջողությամբ գործել, պետք է իմանալ այն մատերիալը, որի վրա պետք է ազդել…-Կ. Մարքս

Ելնելով մարքսյան այս բնորոշումից`անհրաժեշտություն է առաջանում մի փոքր պարզաբանում մտցնել այն հարցում, թե խոսքը ինչ գործունեության մասին է, հետևաբար ինչիպիսի ենթադրվող հաջողություն կարելի է ակնկալել նյութի ուսումնասիրության և վերլուծության միջոցով վերջինիս վրա ներգործելու արդյունքում: Խոսքը, իհարկե, հանրային ելույթի մասին է, հետևաբար գործողությունների այս շղթայում, որպես հիմնական դերակատարներ են հանդիսանում լսարանը և հռետորը, ուստի աշխատանքի ողջ տրամաբանական շարադրանքը կկառուցվի հենց այս երկու բաղադրիչների շուրջ: Այժմ անդրադառնանք դրանցից յուրաքանչյուրի սահմանմանը` բնութագրական հատկանիշների, փոխազդեցության ձևերի և  իրականացրած ֆունկցիաների տեսանկյունից: Անկախ նրանից, թե ներկայացվող ելույթը հանդես կգա պրոպագանդայի, ագիտացիայի, դասախոսության, թե պարզապես սովորական զրույցի տեսքով, այնուամենայնիվ, բոլոր դեպքերում էլ գործ ունենք մարդկանց մի խմբի հետ, ում վերջիվերջո ուղղված է մեր նպատակային ուղերձը. խոսքը, իհարկե, լսարանի մասին է:

անմիջականորեն ազդելով միմյանց վրա ժամանակի և տարածության կոնկրետ պայմաններում>>[1]:

Համաձայն հեղինակի կողմից օգտագործված մեկ այլ հեղինակի`Յ. Շեպանսկու սահմանման`<<լսարանը որոշակի թվով մարդկանց կույտ է, ովքեր որոշակի ապրումներից ունեն համանման սպասումներ կամ հետաքրքրված են միևնույն առարկայով>>[2]:

Սակայն այն կարևորագույն հատկանիշը, որն ամբողջացնում է և բնութագրական է դարձնում լսարանը, բևեռացումն է, որը երկակի գործընթաց է, ունկնդիրների և հռետորի միջև փոխազդեցության արդյունք` վերջինիս ղեկավարող դերի ընդգծմամբ: (more…)

Read More